Het was weer een prachtige Goede Vrijdag
Vroeg in de morgen stroomde het Wilhelmina Sportpark weer vol met enthousiaste voetballertjes en korfballers. Het jaarlijkse toernooi stond weer op het punt van beginnen. Dit jaar waren de weergoden de organiserende verenigingen goed gezind en dat was weleens anders geweest. Het werd een heerlijke en zonovergoten dag. DKOD had de beschikking over hun oude stekkie “de Berk”(met dank aan Redichem) en het prachtige grasveld, dat ruimschoots de vele teams kon bergen.
Na de geweldige warming-up kon het korfbalgeweld los barsten. In het veld de enthousiaste meisjes en jongens en langs het veld de leerkrachten, ouders en opa’s en oma’s, die op een geweldige wijze hun kroost aanmoedigden. Ondergetekende had al snel twee schoenen die het begaven en was het een halve zool, die rondliep met twee losse zolen. Gelukkig zat er een reservepaar in de sporttas en die hielden het de rest van de dag prima. De zon maakte het een zeer aangenaam vertoeven op het gras en de teams streden voor wat ze waard waren.
Dick Martens, de razende reporter van Hoog & Laag, moest zijn tijd verdelen tussen de twee toernooien, maar had er duidelijk schik in. Voor mij was natuurlijk het hoogtepunt dat mijn vier kleinkindjes langs de kant van het veld op aanmoedigden, al vond er eentje het maar raar dat ze niet even naar opa toe mocht gaan.
Na de reguliere rondes werden de halve finalisten bekend gemaakt en kon de strijd voor de finaleplaatsen losbarsten. Na deze wedstrijd was het tijd voor het slotstuk van het toernooi, de twee finales. Ik vroeg met af wie het meest nerveus waren, de kinderen, de leerkrachten, of de ouders.
Eén ding was duidelijk, allemaal blije en lachende gezichten, ook bij de verliezende teams en dat is eigenlijk de allermooiste beloning voor de organisatie, die het weer prima voor elkaar had. Wat een bevoorrecht mens ben je dan, als je daar een klein steentje aan bij hebt kunnen dragen.
Dick Hoegen.